चारोळी:207

तिच्या घरासमोरून जातांना
ती दारात उभी दिसली
मला बगताच छणी
गालातल्या गालात खुदकन हसली.

       वेडा कवी
   सत्यवान कांबळे

चारोळी:206

दगाबाज माणसं या माय भूमीवर
जन्माला येतात तरी कशाला.
जाताना आठवणी ठेवून जातात
काळजाच्या उशाला.

      वेडा कवी
  सत्यवान कांबळे