निकाल माझाही लागला
निकाल त्याचाही लागला
माझा निकाल बगून
आज तो असं का वागला
वेडा कवी
सत्यवान कांबळे
निकाल माझाही लागला
निकाल त्याचाही लागला
माझा निकाल बगून
आज तो असं का वागला
वेडा कवी
सत्यवान कांबळे
ती म्हणत होती
तुझ्याशी प्रेम करणार
शेवट पर्यंत काळीज माझं
तुझ्यावरतीच मरणार
वेडा कवी
सत्यवान कांबळे
मी तिला सांगितलय
मनावर काही घेऊ नकोस
तुझ्यावरतीच प्रेम करतो
आता मात्र भिऊ नकोस.
वेडा कवी
सत्यवान कांबळे
तुला ठेवता आली नाही
माझ्या प्रेमाची जान
शपत्त घेऊन सागतो
तुला कुणीच देणार नाही मान.
वेडा कवी
सत्यवान कांबळे
तुझ्या प्रेमाची सावली
माझ्या दारात असते
आठवण तुझी आल्यावर
मी तिथेच जाऊन बसते.
वेडा कवी
सत्यवान कांबळे
तुझे पण दिवस येतील गं.
थोडसं वाट बगत रहा
प्रेमाची सावली करून
त्याला दाट करत रहा.
वेडा कवी
सत्यवान कांबळे
फोन करू नकोस म्हणतांना
सारखीच फोन करतेय
माझा विचार सोड म्हणतांना
तुझ्यासोबतच लग्न करायचं म्हणतेय.
वेडा कवी
सत्यवान कांबळे
माझं मन कठोर नाही गं
तुझ्या प्रेमात करावं लागलं
नुसताच तुझा विचार करून
मर मर मरावं लागलं.
वेडा कवी
सत्यवान कांबळे
तिची आठवण आल्यावर
कंठ दाटून येतो
अश्रू येताच छणी
मन नदी काठून येतो
वेडा कवी
सत्यवान कांबळे
तुझ्या माझ्या आठवणीचा
पाऊस येऊन गेला
तु तिकडे सुखी आहेस
असं मज् सांगून गेला
वेडा कवी
सत्यवान कांबळे
तुझा विचार करून
वितभर वाढली दाडी
तुझ्या त्या प्रेमाला
उभ्यानं लाव तिकडे काडी
वेडा कवी
सत्यवान कांबळे