चारोळी:111

आता मनाला ठरवलय
तिच्याशी कधीच नाही बोलायचं
तिचा विरह विसरून
स्वताच्या विश्वात रमायचं.

         वेडा कवी
    सत्यवान कांबळे

चारोळी:110

तुझा फोन येण्याअगोदर
मी अभ्यास करत बसतो
फोन येऊन गेल्यावर
पुस्तकात तुझाच चेहरा दिसतो.

          वेडा कवी
      सत्यवान कांबळे

चारोळी:109

तिच्या संगतीचा सहवास
आजही माझ्या ह्रदयी जपून आहे
ती माहेरी कधी येतेय
यासाठी ह्रदय माझं टपून आहे.

          वेडा कवी
     सत्यवान कांबळे

चारोळी:108

नाव कमवण्यासाठी
खुप काही कराव लागलं
स्वताचं रक्त आठवून
शरीर पण झिझवावं लागलं

        वेडा कवी
    सत्यवान कांबळे

चारोळी:107

तुझ्या घराकडे फिरकण्यासाठी
खुप काही कराव लागलं
स्वताची कामे सोडून
मित्राच्या घरात पाणी भरावं लागलं.

         वेडा कवी
     सत्यवान कांबळे

चारोळी:105

तुला फोन मी आता
कधीच नाही करणार
तुझ्याच फोनची वाट
चातकावाणी बगणार

      वेडा कवी
  सत्यवान कांबळे

चारोळी:106

मी फोन करून
तुला दुखवायचं नव्हतं
एक आंनदाची बातमी सांगून
तुझ्या मनाला सुखवायचं होतं

          वेडा कवी
     सत्यवान कांबळे

चारोळी:104

आज दिवसभर मी
पुस्तकात तुलाच वाचलं
अन् झोपतानां मात्र
मन माझं दुखलं

      वेडा कवी
  सत्यवान कांबळे

चारोळी:103

किती सुंदर आहेत गं
ते तुझे लाल ओठ
एकदाचे त्यास बगीतले की,
माझे भरून जातय पोट

         वेडा कवी
    सत्यवान कांबळे

चारोळी:102

तुझ्या आठवणीत गहिवरून
निंवात निझलो होतो
पाऊस कधी येऊन गेला कळलेच नाही
त्यात मी भिझलो होतो

       वेडा कवी
  सत्यवान कांबळे

चारोळी:101

मी माझ्या कवीतेत
दिवसभर तुलाच मांडतो
अन् सांजवेळी सये,
तुझ्या नावाने चांदण्याशी भांडतो.

          वेडा कवी
     सत्यवान कांबळे